Aantal dagen: 6
Aantal km: 2.418
Tips: San Marino en de hangbrug van Mörsdorf
We hadden gekozen voor de ferry van Pátra (Griekenland) naar Ancona (Italië), zodat we ook nog een stuk door Italië konden rijden, want daar waren we nog niet geweest. De ferry ging door naar Venetië dus we mochten pas als allerlaatste aan boord. Ze hadden nog precies een plekje van 5.30 meter overgehouden en onze bus is 5.20 meter… Na veel passen en meten stonden we eindelijk op de aangewezen plek. In het restaurant werd het duidelijk dat er vrijwel geen toeristen waren, maar voornamelijk vrachtwagenchauffeurs. Er waren vijf andere vrouwen, de rest was man. Ik (Susan) voelde mij dan ook niet helemaal op mijn gemak. Het waren namelijk vooral Italiaanse vrachtwagenchauffeurs en die hadden duidelijk een tekort aan vrouwenaandacht. Nadat een man mij bleef aanstaren en wenken, besloot ik iets uit onze hut te halen. Na twintig minuten was ik nog niet terug en Erik zag de man ook niet meer bij de bar. Hij begon een beetje ongerust te worden en ging op zoek. Gelukkig hadden we elkaar snel gevonden en was er niks aan de hand. Ik was in gesprek geraakt met een van de andere vrouwen en had niet in de gaten dat ik al zo lang weg was. Na ruim 22 uur waren we in ieder geval blij dat we van de ferry afkonden en in Italië waren!
We merkten direct dat het een stuk kouder was, maar we hadden een gratis camperplek met stroom gevonden dus het kacheltje kon aan. San Marino was onze bestemming vandaag. Een klein staatje midden in Italië. Je gaat er met een lift naar toe, gezien het stadscentrum op een hoge berg ligt. Beneden was het elf graden, boven nog maar vier! Brrr… toch wel even anders dan de zon en achttien graden in Griekenland. In het stadje waren ze druk bezig met alle kerstvoorbereidingen, maar verder was het lekker rustig. De mooie Basilica of Saint Marinus en twee van de drie stadstorens (Rocca or Guatita en Cesta or Fratta) hebben we bezocht. Verder zijn er vele leuke straatjes om doorheen te wandelen met veel souvenirwinkels en restaurants. Het is hier veel goedkoper dan in Italië en je kan hier de gekste dingen kopen. Helaas staat het ook bekend om de (nep)wapens die je hier kunt halen. Van zwaard tot luchtbuks hier kun je kopen, maar ze moeten je niet aanhouden bij de grens want dan ben je alles kwijt. Alle souvenirs hebben we laten liggen, we gingen liever een lekker Italiaans hapje eten! Na een heerlijke en goedkope lunch werd het tijd om weer verder te rijden naar het noorden van Italië.
De volgende dag stonden we voor de keuze: Liechtenstein of Milaan. Niet echt een vergelijkbare keuze, maar we hadden tijd voor een van de twee. Uiteindelijk kozen we voor Milaan gezien dat een wereldstad is en er in Liechtenstein niet veel meer te doen is dan skiën of met lama’s wandelen(!). Nadat we de metro uitkwamen stonden we direct op het grote plein bij de kathedraal Duomo Santa Maria Nascente. Wat een drukte! Wat een hoop zakkenrollers! Je kon ze er zo uithalen en ze vonden onze camera erg interessant. Na een paar kiekjes hebben we hem snel veilig opgeborgen. Milaan was al volop in kerstsfeer, een gezellig sfeertje! Vooral de Galleria Vittoria Emanuel, een luxe winkelcentrum, was heel mooi versierd. Helaas lag alles op dat moment ver boven ons budget ;-)
Eigenlijk is heel de stad vooral gericht op shoppen en eten, behalve Castelló Sforzesco. Een mooi kasteel met binnenplaatsen, fonteinen en een aantal musea. Er ligt ook een groot park achter, maar sommige plekken kon je beter vermijden. Dit was duidelijk de plaats waar de zakkenrollers samen kwamen.. Het was inmiddels al eind van de middag dus het begon flink af te koelen. Tijd voor iets lekkers van de beste bakker van Milaan: Panificio! We kozen voor de lokale specialiteit: Luini Misto, een soort warme empanada van oliebollendeeg met vulling. Heerlijk! We hadden weer energie om nog een aantal uur te rijden.
Na twee dagen maximaal vier uur gereden te hebben, werd het tijd voor een echte reisdag. Via Noord-Italië dwars door Zwitserland naar Zuid-Duitsland. Gezien alles duur is in Zwitserland wilden we nog tanken in Italië, maar het was nog best een uitdaging om ook een pomp te vinden die open was. Na drie pogingen hadden we er een gevonden en konden we verder op pad. Direct na de grens van Zwitserland lag een enorm pak sneeuw! In Italië was het alleen heel koud, er was geen sneeuwvlok te bekennen. Grappig dat het precies op de grens veranderde. Dit mooie landschap vroeg natuurlijk om een paar kiekjes! Daarna reden we snel door totdat we begonnen te twijfelen of de navigatie het wel goed deed. Er stond dat we een ferry moesten nemen, maar we zaten middenin de bergen. Er was helemaal geen water! Na een paar kilometer stonden we bij een ticketverkoop, we hadden alleen geen idee waarvoor die was. We vroegen dus aan de kassière waar we waren beland. Ze moest heel hard lachen en legde uit dat we bij de autotrein stonden, de snelste route naar Duitsland. Op een kaartje gaf ze aan waar we waren en waar de rit naar toe ging. De navigatie had dus zeker de juiste route aangegeven, maar kende geen teken voor een autotrein. Het was een leuke ervaring om met de bus op de trein door de bergen te rijden! Na nog een aantal uur rijden waren we in een dikke mist beland en reden we inmiddels door het donker op kleine weggetjes, op zoek naar onze camperplaats. Na drie keer de straat gemist te hebben, vonden we de plek en waren we na twaalf uur op de bestemming van die dag, eindelijk..
De volgende ochtend was de mist opgeklaard en zijn we via de mooie Edelsteinstrasse (een autoroute langs Alpen-achtige dorpjes) naar Mörsdorf gereden. Hier is sinds 2015 een grote hangbrug gebouwd. In het bos kun je verschillende routes lopen. Wij kozen voor een route van ongeveer twee uur. Uiteraard zijn we ook de brug overgestoken. Een leuke plek met een prachtig uitzicht!
In Keulen hadden we afgesproken met Marika en Jonas die we in Noorwegen hebben ontmoet. Helaas kwam er in de avond wat tussen dus hebben we zelf een ronde over de kerstmarkten gedaan. We twijfelden weer aan onze navigatie, was dit wel Keulen? Het leek eerder Maastricht! We hoorden alleen maar Nederlands om ons heen. Zo raar om dit na al die maanden weer te horen! De kerstmarkten waren overvol, niet helemaal ons ding, dus we zijn niet lang gebleven. De volgende ochtend zagen we Marika en Jonas weer en hebben we heerlijk bijgekletst. Het was weer net zo gezellig als in Noorwegen, dus er gaan nog wel meer gezamenlijke campertripjes volgen.
Daarna was het tijd om naar Nederland te rijden. We hadden helaas nog aardig wat vertraging onderweg waardoor we Sinterklaas gemist hadden, maar onze familie stond op ons te wachten. Heel leuk om iedereen weer te zien en verhalen uit te wisselen. Na een echte Hollandse maaltijd van friet met kroketten was het tijd voor Boer zoekt vrouw.. Ja het is duidelijk, we zijn weer in Nederland ;-)
En? Wat vond je er van? Wil je meer weten, of heb je misschien een foutje gezien?
We vinden het altijd leuk om reacties en/of tips te ontvangen!
We vinden het altijd leuk om reacties en/of tips te ontvangen!