Aantal dagen: 8
Aantal km: 1.035
Tips: Krakau, Tatragebergte en Auschwitz
De laatste nacht in Litouwen hadden we niet heel goed geslapen. ’s Nachts waren er namelijk ook auto’s en lichten, nachtvissers of nieuwsgierigen naar onze bus? We waren in elk geval nog niet goed wakker en de route naar Polen hadden we niet goed gecheckt. Na een half uurtje rijden kwam ineens de grens met Wit-Rusland in zicht.. En dat land kom je niet zomaar in, oeps! Schijnbaar was dit de kortste weg, maar we besloten het er niet op te wagen en rechtsomkeert te maken. Net over de grens bij Polen werden we verwelkomd door een blije vos die huppelend in de wei voorbij kwam! Even later stond het volgende welkomstcomité klaar; de politie. Een heel verhaal in het Pools waar we niks van begrepen. Uiteindelijk zeiden ze in het Engels dat ze onze papieren wilden zien en of we alcohol of sigaretten bij hadden. Onze paspoorten lagen achterin en de politieman liep gewoon mee naar binnen en begon allerlei kastjes open te maken. Uiteraard zonder te vragen. Hij had duidelijk interesse in ons huisje op wielen. Ooit wilde hij ook zoiets bouwen vertelde hij. De twee 0% Radlers die we nog hadden, waren natuurlijk geen probleem dus we konden weer door. Ook hier zijn ze gek op alles waar alcohol in zit dus hij zal wel gelachen hebben om onze nepbiertjes!
In Warschau aangekomen hadden we een prima camping buiten de stad waar we goed van de zon hebben genoten. Het was heerlijk zomerweer! De volgende dag zijn we met een Uber naar het centrum gereden. Een stuk relaxter dan met het busje het chaotische centrum in. In WWII is bijna de gehele stad platgebombardeerd, maar het oude centrum hebben ze weer opgebouwd zoals het was. Het zag er wel oud uit, maar toch zag je ook dat het dat niet was. Is toch een beetje jammer. We vonden Warschau niet een hele spannende stad, prima voor een dag meer niet. We hebben in de afgelopen weken een trend ontdekt in onze stadsbezoeken. Om-en-om vinden we een stad leuk en niet leuk. Krakau belooft dus weer interessant te worden! Maar eerst Warschau. De wijk Praga beloofde een opkomende wijk te zijn, maar dat viel een beetje tegen. Het is eigenlijk gewoon een woonwijk met heel veel restaurantjes. Als je zin hebt in lekker eten dan zit je hier zeker goed, maar wij waren er nog vrij vroeg dus hadden nog geen trek. Op naar het nieuwe centrum, dat bestaat vooral uit grote shop- en kantoorpanden. Je kunt hier goed het Stalin gebouw zien, maar we zijn er niet in geweest. In het oude centrum heb je een paar leuke straatjes om door heen te slenteren. Uiteraard zijn er ook vele kerkjes te bewonderen. In het laagste gedeelte van de oude stad vonden we aan het eind van de dag de beste Italiaanse ijssalon van heel Warschau. Volgens de locals ;-) Het ijs was inderdaad goddelijk lekker, een goede afsluiting van de dag!
Krakau was (zoals voorspeld) meer onze stad. Het duurde wel even voordat we er waren. We dachten dat het in Nederland druk was op de weg, maar hier is het helemaal erg. Plus ze rijden als gekken, of je staat stil vanwege wegwerkzaamheden. Van Warschau naar Krakau zou vier uur duren, maar we hadden er zeven uur over gedaan. Poeh, dat was een aardig ritje.. We hadden wel een prima plekje in de ‘tuin’ van een camperbedrijf. Het stond vol met campers in alle soorten en maten. Ook veel Nederlanders dus nog even een praatje gemaakt over de files en uiteraard het goeie weer ;-)
Het centrum was twintig minuten fietsen dus dat was ideaal. Eerst naar het Wawel complex; een grote burcht met kasteel, kerk en tuin. Het was duidelijk weekend, wat een drukte! Het was wel mooi om te zien en bij de meeste plekken kun je gratis naar binnen, behalve in het kasteel. Via het park zijn we naar de oude stad gefietst. Geheel om de oude stad ligt een park waar je even kunt bijkomen van de drukte. Ook op het enorme marktplein was het heel druk dus we zijn snel een zijstraat in gelopen. Daar vonden we een bakkertje met allerlei berlinerbollen, die moesten geproefd worden!
In de Joodse wijk, Kazimierz, hebben we de fietsen geparkeerd om hier rustig rond te lopen. We liepen zo een ‘Red de bij!’ festival binnen. Overal kinderen én volwassenen die gekleed waren als bijtjes. Heel schattig om te zien. Maar voordat we ook als bijtjes geschminkt werden, liepen we snel verder. Kazimierz is een mooie wijk om doorheen te dwalen. Er zijn nog veel synagoges (de meeste niet meer in functie), foto’s van vroeger, restaurantjes en winkels te vinden. Op het lokale marktpleintje zitten heel veel eettentjes waar je spotgoedkoop en lekker kunt eten. Wij waren €6,25 kwijt voor twee heerlijke megagrote soort pizzabroodjes en twee flesjes drinken. Je hoeft voorlopig niks meer te eten als je die op hebt ;-)
Het bekende Schindlersmuseum (ja die van de film) ligt niet in de Joodse wijk, maar in de Joodse getto. Daar werden alle Joden naar verhuisd tijdens de oorlog. Er is nu niet veel meer van de historie te zien behalve de muur en de musea. In het Schindlersmuseum mogen maar een bepaald aantal bezoekers per dag komen. Toen we er rond 15.00 uur waren was het uitverkocht, maar we konden nog wel een ‘memory trail’ ticket kopen bij een ander museum. Het was een beetje onduidelijk, maar het komt erop neer dat je met dit ticket drie musea kunt bezoeken voor nog geen acht euro en is zes dagen geldig. Je kunt dus de drukste dagen en momenten vermijden. We besloten de volgende dag een museum-dag te houden en alle drie de musea te bezoeken; Oskar Schindler’s Factory, The Eagle Pharmacy en Pomorska street. De eerste is het indrukwekkends en ook het bekendst. Je komt niet zo veel te weten over de fabriek zelf, maar het geeft wel een goed overzicht van de Jodenvervolging in Polen. Op de bovenste verdieping zie je nog wel het kantoor van Schindler en de potten die er gemaakt werden. Een mooi museum waar je zo een paar uur rondloopt. Het tweede museum is een oude apotheek in de getto die nog geheel in tact is. De apotheker was een Pool en weigerde zijn zaak te verlaten. Hierdoor was hij de enige connectie met de buitenwereld voor de Joden die in de getto woonden en werkten. Een interactief museum waar je vooral overal in mag kijken; alle kasten en lades mag je opentrekken. Hier vind je meer informatie over de gang van zaken in die tijd en over de medewerkers. Het laatste museum is een KGB museum. Het zit wat verstopt (ze wilde uiteraard niet dat iedereen zag wat daar gebeurde) en is niet heel groot. Het bevat veel informatie over alle gruwelijke methodes die werden gebruikt om gevangenen te laten praten. We konden ook nog een kijkje nemen in de cellen. Daar wil je echt niet te lang blijven, wat een lugubere plek.. Na deze musea-dag hebben we ook nog een film over de WWII gekeken om de dag in stijl af te sluiten.
Naast de twee steden hebben we ook de natuur van Polen opgezocht; het Tatra-gebergte, het hoogste gebergte van Polen. Het ligt in het zuiden tegen de grens van Slowakije. In eerste instantie wilden we eerst naar Auschwitz gaan en dan door naar Tsjechië om daar nog de natuur op te zoeken, voordat we vrienden in Praag zouden ontmoeten. Maar dat plan liep wat anders. Er waren namelijk geen kaarten meer te verkrijgen op de dag dat we wilden. Twee dagen later konden we pas voor half zes tickets krijgen (toegang is gratis, maar er mogen maar 25 bezoekers per kwartier naar binnen en hiervoor moet je tickets reserveren). We hadden dus twee dagen over en besloten die in het Tatra-gebergte te spenderen. Achteraf gezien helemaal niet erg, want het is daar prachtig! In de winter is het een skigebied en in de zomer een wandelgebied. We hebben een prachtige route gelopen naar de top van de Giewont berg (1894m). We waren zeker niet de enigen die in dit gebied wilde rondlopen, maar de meeste pakte de kabelbaan omhoog. Dat hebben we uiteraard niet gedaan. Het was een pittige, maar prachtige route met mooie vergezichten. In het hoogseizoen schijn je zelfs in de rij te moeten staan om de top op te kunnen. Nu was het gelukkig rustiger, al waren er heel veel Polen. Ze genieten hier schijnbaar graag van hun vakantie in september. Bovenop stond een groot stalen kruis, ook dit is een behoorlijk gelovig land en dat zie je ook in de bergen terug. Het uitzicht was super mooi! Op de terugweg hadden we helaas wat regen, maar we zijn veilig beneden gekomen. Na 7 uur lopen, 900 hoogtemeters en 21,5 km stond ons een verfrissende flessendouche te wachten. Ow ow wat fijn, leven in een camper ;-)
De volgende dag stond ons bezoek aan Auschwitz gepland, maar het was nog even spannend of we het gingen halen en of we überhaupt op tijd in Praag zouden zijn. ’s Avonds vlak na het tanken begonnen diverse waarschuwingslampjes te branden en die voorspelden niet veel goeds. Ook de turbo stopte ermee. We snel een parkeerplek opgezocht bij een tankstation en daar overnacht, zoat we de volgende dag naar een garage konden Gelukkig was er een Renault dealer in de buurt. We dachten dat we hier meer kans zouden hebben op Engelssprekend personeel dan bij een gewone garage en dat bleek te kloppen. Bij de eerste dealer hadden ze geen tijd, maar ze hadden voor ons geregeld dat we naar een ander filiaal in de buurt konden. Na uren wachten kwam het verlossende woord, we konden weer rijden! Er was niks met de getankte diesel aan de hand, maar wel met de sensor van de brandstoffilter. Een nieuwe bestellen zou twee weken duren. Gelukkig konden ze het ook anders oplossen (Poolse stijl), zodat we weer veilig konden rijden. Wat waren we blij :-) En we waren nog ruim op tijd in Auschwitz, nu waren we blij dat we tickets hadden voor het eind van de middag.
We konden gelukkig bijna een uur eerder naar binnen, zodat we wat meer tijd hadden. Het museum gaat namelijk om 18.00 uur dicht, maar je mag er nog rondlopen tot 19.30 uur. Auschwitz is de verzamelnaam voor twee concentratiekampen; Auschwitz I en Birkenau (Auschwitz II). We waren nu in de eerste, dit is een oude militaire kazerne en het leek op een soort fabrieksterrein. Nadat dit kamp te klein werd is er drie km verderop een tweede kamp gebouwd; Birkenau. Dit is het bekende kamp met de vele houten barakken en meters prikkeldraad. In Auschwitz I lees je veel algemene informatie over de oorlog in Polen en de Jodenvervolging. Daarnaast zijn er enorme ruimtes vol met achtergebleven kleding, schoenen, potten en zelfs haarkammen. In alle barakken hangen foto’s van slachtoffers die hier naartoe zijn gedeporteerd met aankomstdatum en de datum waarop ze zijn overleden. Soms zat er maar een paar dagen of weken tussen… Erg indrukwekkend en onvoorstelbaar om te zien. In een van de barakken zie je het overzicht van de dagindeling van de gevangenen, de bedden en sanitaire ruimtes. Iedereen die onder het zware werk bezweek werd door de andere gevangenen terug naar het kamp gedragen. Om vervolgens in een van de ovens te verdwijnen. In dit kamp waren geen gaskamers, maar werd de executiemuur ingezet voor gevangenen die zich bijvoorbeeld niet aan de regels hielden.
In een van de barakken was een Nederlandse tentoonstelling, erg mooi opgezet. In een computer kun je namen opzoeken van Nederlandse Joden die naar Auschwitz zijn gedeporteerd. We hebben nog geprobeerd verre familieleden van Erik op te zoeken, maar dat lukte helaas niet zo snel en het was al bijna sluitingstijd. Buiten was het inmiddels donker en de plek werd hierdoor direct een stuk onaangenamer. Er was bijna niemand meer dus ook wij hebben de uitgang opgezocht.
We hadden via een camperapp een gratis parkeerplaats bij Birkenau gevonden, maar dat bleek direct tegenover het kamp te zijn. Je kon het prikkeldraad bijna aanraken…. Oh nee, hier gaan we dus echt niet slapen, veel te heftig. Een stuk verderop konden we op de parkeerplaats van een hotel overnachten. Veel beter dachten we. Alleen liep daar een spoorlijn langs waar ieder uur een oude goederentrein met oud klinkende toeter voorbij kwam. Een keer raden waar dit aan dit denken… Na alle indrukken van Auschwitz I en met deze geluiden op de achtergrond hebben we nauwelijks geslapen.
We hadden nog een halve dag voordat we naar Tsjechië moesten rijden. Uiteraard zijn we naar Birkenau gegaan. Hier heb je geen kaartjes of reserveringen voor nodig. Je kunt gewoon binnenlopen. Al vanaf de parkeerplaats zie je de bekende poort met daaronder de spoorrails. Deze rails loopt helemaal door tot aan het eind van het kamp, waar de gaskamers zich bevonden. Als je de poort door bent, weet je niet waar je moet kijken of moet beginnen. Overal zie je meters prikkeldraad, barakken en wachttorens. Het is zo immens groot dat je het eind van het kamp niet eens kunt zien. Als je stevig doorloopt ben je in een half uur aan de andere kant. De Nazi’s hebben aan het eind van de oorlog veel opgeblazen om hun sporen uit te wissen. De meeste gebouwen zijn daardoor niet meer in tact. Daarom hebben ze enkele rijen van de houten barakken herbouwd om een beeld te geven van hoe het was. Per barak zaten zo’n 700-1000 personen en er waren verschillende delen in het kamp; zieken, Polen, Joden, Sovjet militairen, vrouwen, kinderen, Roma en een barak voor de wachtenden. In deze laatste barak zaten de mensen die moesten wachten op de gaskamers. Ze kregen geen eten, drinken of enige bescherming tegen warmte of kou. Soms zaten ze hier dagen lang.
Achter in het kamp bevonden zich vijf gebouwen met gaskamers en crematoria. Ze zijn allemaal opgeblazen, maar de ruïnes liggen er nog. Op een gegeven moment waren er te weinig ovens en hebben ze de lichamen in de openlucht verbrand en de as op het terrein verspreid. Nu is dit een groot groen grasveld, zo vredig, maar met zo’n gruwelijk verleden... Het is haast niet voor te stellen hoe het hier moet zijn geweest. Ondanks de foto’s die er hangen, lijkt het zo onwerkelijk. Een plek om stil van te worden. We waren er erg van onder de indruk. Bijzonder om hier echt te zijn na het zien van vele films en kennis uit geschiedenisboeken. We hopen dat de foto’s een indruk geven van hoe het hier was.
Na deze indrukwekkende dagen werd het tijd om Polen te verlaten en snel richting Praag te rijden! Gelukkig nu geen onverwachte landsgrenzen of wegwerkzaamheden. We waren dus ruim op tijd. Hoe Praag en de rest van Tsjechië ons is bevallen, lees je in het volgende blog!
En? Wat vond je er van? Wil je meer weten, of heb je misschien een foutje gezien?
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!