Aantal dagen: 14
Aantal km: 2713
Tips: San Juan de Gaztelugatxe, Santillana del Mar, natuurpark Bardenas Reales
Zaterdag 12 januari was het zover, de start van deel twee van onze reis! Hoe gezellig we het ook vonden in Nederland, het kriebelde wel heel erg om weer op pad te gaan. Met een volledig goedgekeurd busje konden we weer vol vertrouwen op pad. Op naar de zon! Althans, het leek er even op dat we ons vertrek moesten uitstellen…De dag voor ons geplande vertrek, bleek het reservoir voor de ruitenvloeistof ineens lek te zijn. Niet heel handig in het stoffige zuiden. Gelukkig kon Jeroen (van Auto073) de flinke scheur fiksen en hoefden we niet te wachten op een levering van een nieuw reservoir. Met één dag ‘vertraging’ kon het gas erop!
De eerste dagen hebben we vooral veel gereden. Deze keer dwars door Frankrijk, maar we hebben wel de tolwegen vermeden om het een beetje leuk te houden. In de Dordogne zijn we nogmaals op bezoek geweest bij Georges en Margaret (van onze favoriete camping; Manzac Ferme). Onderweg hebben we vrij veel regen gehad, maar we moesten vooral wennen aan de kou. Zo zonder verwarming is het toch best fris! In Mimizan hadden we voor het eerst een strakblauwe lucht. Tijd voor een strandwandeling om volop te genieten van de zonnestralen :-)
De eerste plaats waar we in Spanje stopten was het vissersdorpje Hondarribia. Een schattig dorpje met veel gekleurde balkonnetjes. Na een korte stop reden we door naar de bekende badplaats Zarautz. Het werd direct duidelijk dat het hier anders is dan in Griekenland. Ook in de winter zijn er volop mensen en zijn de winkels en restaurants gewoon open. Een stuk gezelliger dan alle verlaten dorpjes in Griekenland.
Niet alleen in Kroatië, maar ook in Spanje zijn er opnames gemaakt voor de serie Game of Thrones. San Juan de Gaztelugatxe; een kerk/kasteel op een schiereilandje aan de ruige Noord-Spaanse kust. In de zomer schijnen hier lange wachtrijen te zien en dien je entree te betalen. Nu was het gratis, waren er een handjevol mensen en regende het flink! Maar wel afgewisseld met een zonnetje, oftewel hallo regenboog ;-) Het is een prachtige plek en het is de moeite waard om alle trappen op en af te lopen. Het uitzicht is het zeker waard en je krijgt de kans om de klokken drie keer te luiden wat geluk schijnt te brengen. Uiteraard hebben we dat ook gedaan, maar helaas bleef het regenen. Het geluk laat nog even op zich wachten.
In Noord-Spanje hebben we één stad bezocht; Bilbao. Zeker niet de mooiste stad van het land, maar we hebben een leuke dag gehad. In de metro hebben we twee Amerikanen ontmoet en uiteindelijk hebben we daar heel de dag mee op getrokken. Ze vonden Europa ‘amazing’ en dan vooral de historie. Ze vroegen ons of we wisten welke Van Gogh’s er in het Guggenheim hangen. Euhm, geen flauw idee.. Gelukkig vonden we ook nog raakvlakken om over te praten ;-) Het Guggenheim museum hebben we alleen van buiten bewonderd, een bizar en bijzonder gebouw. Of het mooi is? Daar zijn de meningen over verdeeld! Verder hebben we vooral door de straten gedwaald die een variërende stijl hebben van jaren ’70 flatgebouwen tot prachtige imposante oude gebouwen.
Na de drukte van de stad zochten we de kust weer op. Die is hier een stuk ruiger dan de uitgestrekte stranden in Frankrijk. Je rijdt door slingerende bosweggetjes en eindigt bij mooi stranden. Een hele mooie omgeving om leuke kiekjes te maken! Bij Playa de la Arnia steken veel puntige rotsen uit en konden we met Dronio de lucht in. Daarna zijn we nog gestopt bij een aantal andere stranden. Het was niet echt lekker strandweer, maar we waren goed uitgewaaid en Erik heeft met de nieuwe camera, statief en filter kunnen spelen ;-)
Iets verder landinwaarts ligt een klein dorpje, Santillana del Mar, wat ook echt de moeite waard is. Tenminste als je net zoals wij, gek bent op chocolade. In een winkeltje (Casa Ansorena) verkopen ze maar liefst 41 chocoladesmaken! De chocolade is echt heerlijk! We kochten twee smaken; blauwe bes en Irish coffee. Ze hebben het niet lang overleefd…
Daarna hebben we een aantal dagen vooral heel veel regen gehad met een flinke wind. Daarom besloten we op een betaalde camperplek te blijven, hadden we in ieder geval Wi-Fi en stroom. Maar alle kou en regen was niet goed voor ons busje. Voor het eerst in al die maanden zagen we vochtplekken verschijnen! Niet nog iets wat kapot gaat, dachten we. Het dompelpompje voor de kraan was ook al kapot gegaan en we hadden al een aantal overstromingen gehad doordat we teveel spoelwater voor het toilet hadden gebruikt en een fles was gaan lekken. Moeten we hier wel blijven? De weersvoorspellingen waren ronduit slecht voor de komende twee weken. Ook voor Noord-Portugal. Hmm, dat is niet helemaal wat we in gedachten hadden. Aan de oostkust zagen we dat het prachtig weer was met zon en 13-20 graden. Na veel nadenken besloten we dat we onze route gingen veranderen. We waren tenslotte gekomen voor de zon, anders hadden we ook wel in Nederland kunnen blijven!
De volgende dag vertrokken we richting de oostkust, dwars door Spanje. We vertrokken in de stromende regen, daarna kregen we volop zon, sneeuw en weer een regenboog te zien. We reden door landschappen met een dieprode grond, ruwe rotsen en slingerende bergweggetjes langs kastelen, wijnhuizen en olijfgaarden. Wauw, wat een dag!
Na deze rijdag waren we uitgekomen bij Arnedillo, een dorpje met een openbare hotspring. De volgende ochtend wilden we daar heel graag gebruik van maken, maar uiteindelijk hebben we dat niet gedaan. Het waaide hard, regende en we mochten en konden niet op de naastgelegen parkeerplaats met ons busje parkeren. Gezien er ook geen omkleedhokjes waren, hebben we het maar opgegeven. Gelukkig hadden we bij de volgende stop meer geluk. Het was inmiddels droog en we konden de grotwoningen in het dorpje Arguedas nog in. In de 19e en 20ste eeuw woonden hier hele gezinnen. Nu zijn alle woningen verlaten omdat het te onveilig is vanwege instortingsgevaar, maar in sommige huizen zaten de fornuizen nog in de keukens.
Daarna reden we door naar het nabijgelegen natuurpark Bardenas Reales, een stukje woestijn in Spanje. De bergen en heuvels van zand en klei verdwijnen langzaam door de elementen van de natuur. En dat geeft mooie plaatjes! Er is een auto/fietsroute door het park. Je mag niet overal lopen omdat een gedeelte militair gebied is, let dus goed op de bordjes! We hebben er zo’n vier uur rondgereden onlangs de flink koude wind. Wat een bijzonder landschap!
De volgende dag zagen we na een aantal uur de zee weer, maar dan met een zonnetje. De harde wind was er helaas nog steeds, dus die korte broek moest nog even wachten. We waren aangekomen in het stadje Tarragona. Niet heel spannend, maar wel leuk om te zien. Vooral als je houdt van de Romeinse tijd gezien hier veel opgravingen zijn, zoals een amfitheater en een stadsmuur. In de markthal zagen we allerlei lekkere tapas voorbij komen. Het zag er erg lekker uit, maar ook vrij prijzig. We besloten dus zelf maar een tapas-avondje te houden, heerlijk! Dit gaat wel goed komen hier aan de oostkust :-)
En? Wat vond je er van? Wil je meer weten, of heb je misschien een foutje gezien?
We vinden het altijd leuk om reacties en/of tips te ontvangen!
We vinden het altijd leuk om reacties en/of tips te ontvangen!