Aantal dagen: 16
Aantal km: 2851
Tips: Seven Sisters hike, midzomernachtzon, Bleik, wild spotten en Noordkaap
Na twee weken grotendeels het plan van Marika en Jonas gevolgd te hebben, moesten we vanaf nu weer zelf de route gaan uitstippelen. Het eindpunt was duidelijk; de Noordkaap! De route er naar toe nog niet echt. Na wat speurwerk hadden we een plan en dat bestond vooral uit rijden, rijden en rijden. Uiteraard met een aantal hele leuke stoppunten en mooie routes. We begonnen met de Helgeland route FV17, deze is 433 km lang en gelukkig makkelijker te berijden dan alle haarspeldbochten van afgelopen weken. De eerste stop was de Torghatten trail. De makkelijkste hike van heel Noorwegen, binnen 15 minuten waren we er! Ook wel eens lekker en het uitzicht was de moeite waard; door een groot gat in de berg keek je uit over de zee bezaaid met vele eilandjes!
Daarna hebben we de ferry gepakt naar Vega Island, schijnt heel mooi te zijn en niet zo toeristisch. Dat laatste was zeker waar. Er was echt niks te beleven… Het was behoorlijk uitgestorven, behalve op één plek; de Gullsvågfjellet trail. Alleen was het niet druk met mensen, maar met vliegen!! Wat werden we gek van dat gezoem rondom ons hoofd. Ze probeerden ook gewoon in je ogen en oren te vliegen. Ahhhhh zo irritant! We hebben veel respect gekregen voor dieren zoals paarden en koeien. De wandeling was verder ook niet zo heel erg spannend totdat we het uitzicht aan de andere kant van de berg zagen. Door de wolken zag je net een berg en een dorpje verschijnen. Toch waren alle vliegen wel waard.
De volgende stop was weer een hike, namelijk die van de Seven Sisters. De legende vertelt dat zeven zussen na een betovering ooit in bergen zijn veranderd. Helaas voor hun is de betovering nooit meer verbroken, maar je kunt er nu wel hele gave trails lopen :-) De weersvoorspellingen waren niet zo heel goed. Er werd aardig wat regen voor de komende dagen voorspeld.
Eind van de middag wilden we alvast parkeren bij het startpunt (en overnachten), zodat we de volgende ochtend voor de regen konden vertrekken. Maar toen we daar aankwamen klaarde het weer op en was het eigenlijk wel prima weer. Avondhike dus! Van de zeven bergtoppen liggen er drie bij elkaar, deze wilden we gaan beklimmen. Bij het toeristenbureau zeiden ze dat dit de familiehike was dus dat moesten we wel in een avond halen. We kwamen er al snel achter dat de Noorse families wel wat meer gewend zijn dan de gemiddelde Nederlander. De route liep steil omhoog via gladde rotsen, zonder touwen om je mee omhoog te kunnen trekken. Best pittig voor kinderen vonden wij. Onderweg kwamen we nog iemand tegen die zei dat de terugweg nog moeilijker was. Oh ja heel motiverend, dank je.. Pff en door! Bij de splitsing kozen we voor de Tvillinge bergtoppen (Tweelingenberg) van 945 en 980 meter hoog. De grotere zus Skæringen van 1037 meter zat namelijk volledig in de wolken. Na nog meer klim- en klauterwerk waren we op de eerste top! Het was direct tien graden kouder met een flinke wind dus jas aan, muts op en genieten! Wat een gaaf uitzicht was dit. De wolken verplaatsten zich snel waardoor we steeds weer andere stukjes van het uitzicht zagen en daarbij was de zon om 22.00 uur nog doorgekomen. We renden van de ene naar de andere kant om van het moois te genieten, het was zo prachtig : )
Maar ook heel erg koud en die wind, pff die blies ons bijna van de berg. De andere top van de Tweelingenberg hebben we niet meer beklommen. We zijn veilig weer naar beneden gegaan. Gelukkig viel de terugweg wel mee. Al was er soms geen andere optie dan met een soort huppeltje naar beneden te rennen. Langzamer betekende uitglijden en sneller betekende eigenlijk ook dat je vroeg of laat ging vallen. Maar wees gerust, we zijn veilig beneden gekomen en hebben heerlijk geslapen.
De dagen erna hebben we de Helgeland route afgereden en daar was het prima weer voor. Het regende namelijk best wel veel. Voor het weekend beloofde het weer extreem goed te worden, 30 graden en volop zon. De eilandengroep Lofoten stond op de planning, maar we waren zeker niet de enige.. Dit was duidelijk wat anders dan op Vega Island! Het is een prachtige eilandengroep, maar het was duidelijk dat er teveel mensen waren. Overal waar het kon stonden auto’s/campers/caravans en tentjes. Prullenbakken waren overvol en alle openbare toilet- en wasgelegenheden waren overstroomd. Dit was niet helemaal wat we hadden verwacht. We hebben wel op prachtige plekken geslapen waaronder op het Kvalvika beach. Om daar te komen moest je eerst een zo’n anderhalf uur klimmen en dan was je op een adembenemend mooi strand. Het leek alleen wel een camping, zoveel tentjes stonden er! Het viel ons gelijk op dat er niemand in zee was of op het strand lag. Het was snel duidelijk waarom. Het water was ijs en ijskoud, zelfs voor waterrat Erik was dit toch te veel van het goede. Ik deed ondertussen een poging om bruin te worden op het strand, maar ik werd behoorlijk gezandstraald. Oftewel we hadden echt niks te doen daar, was even wennen maar niet erg. Toen we in ons tentje lagen, wilde ik bijna zeggen dat we het licht nog uit moesten doen. Ik bedacht mij op tijd, we hebben geen licht aan, het wordt hier gewoon niet donker! Bijzonder om mee te maken. Een dag later hebben we de zonsondergang vanaf Uttakleiv beach gezien. Normaal gesproken zakt de zon binnen een kwartier in de zee, hier duurde het meer dan een uur. Aan de andere kant van de berg hebben we de bloedmaan in de schemer nog gezien, maar donkerder dan dat werd het niet.
Na al die drukte hadden we behoefte aan wat meer rust dus zijn we via de Andøya route naar het dorpje Bleik gereden. Een prachtige, rustige route met onderweg veel mooie witte zandstrandjes. In Bleik aangekomen, had Erik het voetbalveld al snel gespot en hij had geluk. Er kwam net iemand een balletje trappen en hij vroeg of Erik zin had om mee te doen. Uiteraard twijfelde hij geen seconde en een paar minuten later stonden ze zich al flink zwetend uit te leven. Het was dan ook 30 graden en normaal gesproken is het hier 14 graden in de zomer, veel te warm dus!
We kregen nog wel een goeie tip voor een mooie hike; de Måtin hike deze gaat over de rotsen langs de zee omhoog de bergen in. Onderweg kom je twee prachtige verlaten stranden en diverse zoetwatermeren tegen. Dat klonk natuurlijk als muziek in onze oren en met dit mooie weer kon het ook niet anders dan dat we in de avond op pad gingen. Het was soms even flink zoeken naar de route, maar dat maakte niet uit. Konden we ondertussen mooi even op adem komen en drinken. Omdat de zon niet echt ondergaat, koelt het ook nauwelijks af. 30 graden overdag is dus ook bijna 30 graden in de nacht. Het was dan ook heerlijk verfrissend om onderweg dat koude water uit het meertje in ons gezicht te gooien. En wat hadden we weer een prachtige uitzichten over de zee, de bergen en de stranden. Je zou zeggen dat het misschien minder bijzonder wordt, maar elke keer is het uitzicht anders. Vooral tijdens de midzomernachtzon zijn de kleuren in de lucht zo mooi. Je hebt echt geen zin om dan op tijd te gaan slapen ;-)
Na de steile afdaling vonden we nog een meertje waar we snel ‘gedoucht’ hebben. Het water was niet heel koud, maar er waren wel heel veel muggen. Het werd eigenlijk wel hoog tijd om te gaan slapen, maar het uitzicht was zo mooi dat het al 02.30 uur was toen we gingen slapen.
Na al dat hiken en rijden was het tijd om dieren te spotten! Bij Bleik is een klein eiland waar vanaf april duizenden papegaaiduikers de zomer doorbrengen en hun eieren leggen. Uiteraard zijn deze schattige vogeltjes ook een lekker hapje voor roofvogels. Er zijn dus ook veel zeearenden te zien. Met een kleine boot en zo’n 15 personen gingen we naar het eiland toe in de hoop ze te zien. Nou dat is gelukt, er waren echt duizenden papegaaiduikers! Het zijn mooie beestjes met die oranje snavels en pootjes. Ze kunnen ver onder water duiken om vis te vangen. In totaal kunnen ze wel 60 visjes in hun bek vasthouden om ze vervolgens aan hun jongen te voeren. Om ervoor te zorgen dat we niet live getuigen zouden zijn van de jacht op deze mooie vogeltjes had de gids wat voer voor de zeearenden meegenomen. Hierdoor kwamen de enorme zeearenden in actie. Wat een grote vogels zijn dat! Die wil je echt niet achter je aan hebben.. Het was een mooie boottocht en onderweg hebben we nog een dolfijn en een zeehondje gezien!
Het waren de dagen van de wilde dieren want daarna zagen we nog een vrouwtjes eland langs de weg staan. Ze had zelfs zin om op te foto te gaan en bleef rustig staan grazen. Een mannetjes eland (met gewei) hebben we helaas niet gezien.
Vandaag was de voorlopig laatste warme dag dus we vonden dat we onszelf wel mochten trakteren op een ijsje. We waren alleen niet de enige met die gedachten, beide supermarkten in het dorp hadden geen ijs meer. Gelukkig werd de vriezer van het benzinestation net bijgevuld, hadden wij even geluk : ) De dag erna hebben we flink wat kilometers gereden want op de Noordkaap zou het nog één dag droog zijn en dan was ook daar regen voorspeld. Onderweg hadden we af en toe weer de nodige hobbels dus we werden weer verrast met spullen uit het dashboard; een pasfoto, een inbussleutel en heel veel plastic roerstaafjes. Als je de foto bekijkt lijkt het wel of ons busje uit de jaren ’90 komt in plaats van uit 2008, wat een kapsel!
Langs de weg waren er nog meer verrassingen; rendieren! Wauw, wat een mooie beesten zijn dat. Zoveel mooier dan de plaatjes van de Kerstman ;) Van jonkies tot grote rendieren met enorme geweien, van bruine tot albinowit, alleen of met de hele familie. We hebben ze allemaal gezien. Waar we in het zuiden overal de schapen langs en op de weg zagen, zijn dat hier de rendieren. Ow ja, denk maar niet dat ze opkijken van een auto, ze blijven rustig op de weg staan. Hoe dichter we bij de Noordkaap kwamen hoe meer rendieren en hoe minder huizen. Af en toe kwamen we nog een verdwaald huisje of mini dorpje tegen, maar we zagen vooral een uitgestrekt soort toendralandschap en veel water. De enige weg loopt namelijk vlak langs de kust.
Om 20.00 uur kwamen we aan op de Noordkaap! Na 96 dagen reizen hadden we het noordelijkste puntje van Europa bereikt. Daar werden we toch wel even stil van, want dit was toch wel een heel bijzonder moment in onze trip waar we erg naar uitgekeken hadden! Het was wel bewolkt, maar gelukkig konden we nog wel wat van de zee en de omliggende bergen zien. En eerlijk gezegd valt er verder ook niet veel te zien, je bent tenslotte op het noordelijkste puntje van Europa. Daarna hebben we nog een tijd met onze Nederlandse camperburen op de parkeerplaats staan kletsen. Om 01.30 uur werd het toch tijd om weer te gaan slapen, dus zon was tenslotte al op ;-)
De volgende dag was het potdicht en koud! Je zag geen hand voor ogen, zelfs het (info)centrum moesten we een beetje op de tast zoeken. Wat waren we blij dat we hier gisterenavond al waren en nog van het uitzicht hebben genoten. We besloten nog niet in de mist de gaan rijden en vooral te genieten van de goede wifi en de warmte in het centrum. In de avond werd het iets beter en zijn we naar een lager gelegen dorpje in de buurt gereden, zodat we uit de wolken waren. De dag erna was het tijd om Noorwegen te gaan verlaten. Na 6 weken was het dan zover, ons geliefde Noorwegen gaan we achter ons laten. Het was adembenemend mooi, prachtig en om niet te vergeten. Eigenlijk valt het niet te beschrijven hoeveel we hebben genoten van dit heerlijke outdoorland. We hadden hier wel 6 maanden kunnen blijven, behalve dat het hier super duur is. Dat vaststaat dat we ooit nog teruggaan zal geen verrassing zijn, maar nu is het tijd voor het volgende land; Finland!
En? Wat vond je er van? Wil je meer weten, of heb je misschien een foutje gezien?
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!