Aantal dagen: 11
Aantal km: 1575
Tips: Aurlandsfjellet road, Besseggen hike, Nigardsbreen gletsjer hike, Trollstigen road en Atlantic road
Na al het hiken was het tijd voor wat rustigere dagen. Marika en Jonas bleken ongeveer dezelfde planning als wij te hebben. Dus we besloten nog wat langer samen op te trekken. De stad Bergen en het treinritje van Flåm zijn dé must see’s van Midden Noorwegen. Dat moesten wij natuurlijk ook zien! In Bergen hadden we alleen de pech dat er net een cruiseschip was aangekomen en het stadje dus uitpuilde van de toeristen. En zij willen van alles een foto maken. Het oude wijkje Bryggen hebben we dan ook snel verlaten. In een wat rustiger wijkje kwamen we een schattig café tegen waar we onszelf getrakteerd hebben op koffie en wafels. Ze zijn hier gek op verse wafels, je kunt ze echt overal kopen. Hierna zijn we met de Fløibanen (een soort treintje) omhoog gegaan naar het uitzichtpunt over de stad. Maar na alle prachtige uitzichten van de afgelopen dagen viel dit wat tegen. Het geeft toch minder voldoening om met een treintje omhoog te gaan dan wanneer je zelf omhoog moet klimmen. Tijd om wat lekkers op de vismarkt te kopen en daarna de trein weer terug naar onze busjes.
De treinreis van Flåm naar Myrdal wordt gezien als een van de mooiste treinreizen ter wereld. Gezien de populariteit wilden we graag de laatste trein nemen, zodat we de grootste horde aan toeristen konden vermijden. Die trein vertrok pas om 19.15uur, we hadden dus nog tijd voor wat anders. We wilden eigenlijk gaan kajakken in het Nærofjord, maar dat was echt te duur. €80,- per persoon voor 4 uurtjes in een belabberde kajak, nou laat maar. Alternatief was de Aurlandsfjellet road afrijden, een van de meest mooie wegen van Noorwegen en geheel gratis. Keuze was dus zo gemaakt. En het was de juiste keuze, we vielen van de ene in de andere verbazing. Als je dacht dat het niet nog mooier kon, dan was om de hoek toch weer een heel ander verbluffend mooi uitzicht. Van prachtige fjorden bij het Stegastein viewpoint tot ruige landschappen en met sneeuw bedekte bergtoppen. Hier hebben we zeker een van de beste lunchplekjes tot nu gehad! Om weer bij Flåm uit te komen moesten we door de langste tunnel van Noorwegen, deze is 24,5 km lang. Op 3 plekken hebben ze de tunnel verlicht en na meerdere pogingen is het gelukt om er een toffe foto te maken.
Na zo’n dag met zoveel mooie uitzichten, viel de treinrit eigenlijk een beetje tegen. Het was zeker mooi om met de trein zo dicht langs de bergen en vele watervallen te komen. Maar na alles wat we de afgelopen dagen gezien hadden, was het niet heel spannend. Bergen en de treinrit van Flåm zijn wat ons betreft dus niet echte must see’s, maar horen wel een beetje bij een bezoek aan deze omgeving van Noorwegen :-)
Na al dat slenteren in de stad en in de auto zitten hadden we wel weer zin in een hike. De Besseggen hike is ook erg populair, daarom hebben we deze hike ook (laat) in de avond gedaan. Lekker rustig en dankzij de midzomernachtzon wordt het gelukkig niet pikkedonker in de bergen. Uiteraard mochten we weer wat kilometers extra lopen, het langparkeerterrein was 2 km verder van het startpunt. Lucky us! Iets later dan gehoopt zijn we om 19.30 uur gestart en na het 3e bordje stond de route er niet meer op.. Euh, okee wat doen we nu? We hadden geen kaart, wel een GPS maar daar stond de route niet duidelijk op. Na enkele minuten twijfelen kwamen er twee Noren aanlopen met een kaart. Zij vertelden dat we de bordjes richting Memurubu moesten volgen en dan zou het goed komen. We moesten wel goed uitkijken, want het was een pittige klim. Ook de volgende die we tegenkwamen zei dat we goed moesten uitkijken. Hmm.. was dit wel een goed idee zo in de avond? Na Trolltunga vonden we dat we alles aan konden. En er is maar één manier om erachter te komen of het te moeilijk is; doorlopen! Het bleek mee te vallen en rond 21.30 uur waren we al bij het uitzichtpunt. Een prachtige plek die uitkeek over twee meren met in de verte de sneeuw op de toppen van de bergen. De lucht kleurde schitterend roze en oranje. Een mooi plekje om wat te eten! Net toen we met de fotosessie wilde beginnen, kwamen er vier Grieken omhoog gelopen. Ze gingen precies op onze fotoplek zitten eten.. Toch maar gevraagd of ze even wilden verplaatsen, helaas was de echt mooie lucht toen al verdwenen. De terugweg ging prima ondanks de schemer en rond 02.00 uur lagen we na een zeer verfrissende ‘douche’ in onze bedjes. Dat was weer een top hike : )
Een andere unieke hike was op de gletsjer van Nigardsbreen. Er zijn een paar gletsjers in Noorwegen die laag genoeg liggen om op te hiken en dit is er een van. Er zelf op uitgaan is niet zo goed idee gezien de grote gaten in het ijs en het kan vrij glad zijn. Het is namelijk ijs. De long blue ice hike geboekt; een 6 uur durende toer. Gewapend met spikes en een pikhouweel konden we de gletsjer gaan trotseren. We zaten allemaal aan elkaar vast met een touw. Als er één gaat dan gaan we met z’n allen, fijne gedachte ;-) Langzaam klommen we omhoog het ijs op. Het was een warme dag met 27 graden, maar op het ijs was er rond de 12 graden. Eigenlijk veel te warm dus je hoorde het ijs knisperen en zag het bijna smelten. Sinds september is de gletsjer al 20 meter gekrompen. Al dat hiken erop maakt het eigenlijk ook niet veel beter dus we liepen er wel een beetje met gemixte gevoelens. Het was heel gaaf, maar je weet ook dat het niet goed is voor het behoud van de gletsjer. Gelukkig hebben we zeker genoten van al het moois dat we zagen! Na 1,5 uur was het tijd voor lunch en foto’s. We hadden een prachtig uitzicht over de gletsjer onder ons. We hadden gehoopt dat we ook in de gletsjer in een ijstunnel konden, maar dat was nu te gevaarlijk vanwege de warmte. De terugweg gaat helaas ook op het ijs sneller. Eerder dan gehoopt stonden we weer op de stenen en gingen we terug met het bootje naar het startpunt. Het was echt supergaaf om mee te maken en heel anders dan de gletsjer hike die ik (Susan) in Nieuw-Zeeland heb gedaan.
Inmiddels was het echt nodig om een wasje te draaien. Tijd voor een camping, niet om te overnachten, maar alleen om te wassen. In Noorwegen mag je namelijk overal vrij kamperen (allemansrecht) en dat hebben we dus ook zeker gedaan. We hebben nergens voor een overnachting betaald. Hier zijn overal servicestations waar je water/toiletten kunt legen en vullen dus waar heb je nog een camping voor nodig?! Voor de was en een warme douche. Als we wachten tot de was klaar is, kunnen we net zo goed daar even douchen, afwassen enz. Een warme douche is een heerlijke afwisseling met de koude meertjes!
Veel verder hebben we daarna niet meer kunnen rijden, want de remmen van Marika en Jonas deden het niet goed meer.. In Noorwegen met alle bochten, hoogteverschillen en dieren op de weg heb je je remmen echt wel nodig! Natuurlijk was het vrijdagavond en de Noren genieten van hun weekend dus op zaterdag en zondag zijn de garages gesloten. Uiteindelijk zijn ze erachter gekomen dat de remvloeistof vervangen moest worden. Gelukkig leek dit veel op dat van een mountainbike dus Erik herkende dit meteen. Erik en Jonas zijn bijna 4 uur bezig geweest, maar het was gelukt. Ze konden weer goed remmen! Dat moet gevierd worden met een lekker hapje en een wijntje. Het was een gezellige avond :-)
Met goedwerkende remmen konden we nu naar Trollstigen, de bekendste weg van Noorwegen met 11 haarspeldbochten en 9% stijging. Als beloning krijg je een prachtig uitzicht over de weg en de vallei. Het was zondag, lekker druk dus, maar we zijn boven gekomen. Het was erg leuk om de slingerweg zo onder je te zien. Marika en ik waren vooral heel blij dat wij niet hoefden te rijden ;) Veel tijd om te genieten van het uitzicht was er niet, want de mannen wilden de finale van het WK zien. We hadden nog geen een wedstrijd gezien, maar de finale wilden we toch niet missen. In een stadje in de buurt hing een groot scherm op het marktplein, ideale plek! Daarna hebben Marika en Jonas ons getrakteerd op Thais eten om ons (vooral Erik) te bedanken voor het helpen met de remmen. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen!
De volgende dag was het tijd voor nog een mooie autoroute; Atlantic road. Deze route van 8 kilometer is uitgeroepen tot een van de mooiste wegen ter wereld. Diverse eilandjes worden door bruggen met elkaar verbonden en soms lijkt het net of de weg ophoudt. Een bijzondere plek waar Erik mooie kiekjes met de drone van Marika en Jonas mocht maken. Bij ons was het heel mooi weer, maar het is misschien nog wel gaver als het hier stormt en de zee veel onstuimiger is..
Als afsluiter van de dag hadden we een mooi overnachtingsplekje aan zee gevonden. We hebben heerlijke gezonde pannenkoeken gebakken, de toppings waren wel wat minder gezond. Zij bleken namelijk ook zelfgemaakte jam van zijn moeder bij te hebben (aardbeien met vanille) en wij de bramenjam van Erik’s moeder. We hebben flink wat uitgewisseld en combinaties geprobeerd. Jam met pindakaas bleek de favoriet.
Erik had al een flinke tijd last van zijn nek en schouders en kwam er maar niet vanaf. Marika is osteopaat in opleiding en wilde hem wel een behandeling geven. Dat heeft zeker geholpen. De volgende dag kwam er aardig wat los waardoor hij zelfs koorts en keelontsteking kreeg. Marika voelde zich heel schuldig, terwijl het juist goed was wat ze had gedaan. Ze moest er nog een beetje aan wennen dat het ook echt werkt :-) De volgende dag zouden we eigenlijk de Snøhetta gaan beklimmen. Dit is met 2286 meter een van de hoogste bergen in Noorwegen. Ook is dit gebied de enige plek waar je de muskusos nog kunt spotten. Maar dat zat er niet in. Gelukkig zijn we niet gegaan, want het heeft flink geonweerd en geregend, niet heel veilig om dan ergens op een berg te staan. We hebben nog wel een gezellige middag samen gehad en daarna was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Uiteindelijk hebben we twee weken met hun samen gereisd. Het was heel erg gezellig en fijn om af en toe het leed van de zware hikes te delen. Hun vakantie zat er bijna op en ze moesten nog terug naar Duitsland rijden, verder naar het noorden zat er dus niet in. Na vele knuffels hebben we ze uitgezwaaid en zijn we vroeg het bed in gedoken gezien Erik nog niet echt fit was.
Erik vroeg nog ‘Wat gaan we morgen eigenlijk doen?’ ‘Uhm.. geen idee, kijken dan wel..’ zei ik. Ook wel weer lekker zo met z’n tweeën :)
En? Wat vond je er van? Wil je meer weten, of heb je misschien een foutje gezien? 
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!

Back to Top