Tips: hiken, hiken en nog eens hiken :-)
Hiken stond bovenaan onze to do lijst van Noorwegen. Als je zoekt op populaire hikes kom je al snel op deze 3 uit: Preikestolen, Kjerag en Trolltunga. Die wilden we alle drie doen en hebben we dus ook allemaal gedaan. In 4 dagen tijd, want ze liggen allemaal erg dicht bij elkaar en we waren heel enthousiast. Of we daarna nog konden lopen lees je in dit blog..
Preikestolen was het opwarmertje van de hikes. De route is slechts 2 uur heen en 2 uur terug. Het uitstekende rotsplateau lijkt op een preekstoel, vandaar deze naam. Het plateau steekt 605 meter boven de Lysefjord uit. Best een flinke klim en we waren zeker niet de enige. We wilden dus vroeg vertrekken. Er waren helaas maar weinig gratis overnachtingsplekken in de omgeving dus we stonden op een picknickplek langs een drukke weg. Om half 7 ging de wekker, maar toen waren we er al uit (zeer uitzonderlijk voor ons!). We hadden namelijk slecht geslapen door het voorbijrazende verkeer. Een uurtje later hadden we het busje geparkeerd en konden we aan de tocht beginnen, zodat we nog voor de drukte op de top zouden zijn. Vanaf 8.30 uur arriveren namelijk de bussen dus dan loop je echt in een stroom van mensen omhoog. Na een kwartier omhoog lopen, begon de waterzak van Erik steeds erger te lekken. Het water liep er zelfs in een straaltje uit! Dit was geen doen, terug naar de bus en bidons mee in plaats van de waterzak. Poging 2 om 08.10 uur, gelukkig nog net voor de grote mensenmassa gestart. Het was geen moeilijke klim, maar wel pittig. Van grote rotsblokken hebben ze een soort traptreden gemaakt. Je gaat hierdoor flink steil omhoog. Voor de afwisseling waren er soms wat stukken redelijk vlak of zelfs licht dalend. Doordat we in de ochtend waren was het gelukkig nog niet zo warm, al zweette we nu al aardig. Het beloofde een warme dag te worden.
Om 09.30 uur waren we ineens al bij het plateau! Na 1 uur en 20 minuten lopen, dat hadden we niet verwacht. Het uitzicht over de Lysefjord was prachtig. Uiteraard waren we niet alleen, maar het plateau is behoorlijk groot dus er konden veel mensen op staan. Na 1 uurtje van het uitzicht genoten te hebben, kon de terugweg beginnen. Ik (Susan) voelde mij helaas niet zo goed dus de terugweg duurde even lang als de heenweg. Terwijl normaal naar beneden lopen toch een stuk sneller gaat. Het was wel heerlijk om naar al die zwoegende mensen te kijken die omhoog gingen. Er waren er veel bij die zich verkeken hadden op de zwaarte dus er stonden er veel te puffen onderweg. Ging het met ons nog niet zo slecht ;-) Toen we bij ons busje waren, zagen we nog net een Duits stelletje in een Oranje busje naast ons vertrekken. Niet wetende dat we hun nog veel zouden gaan zien!
Om bij de volgende hike, Kjerag, te komen hadden we 2 opties; ruim 4 uur via de weg of 2,5 uur met de ferry. We besloten met de ferry te gaan en dit keer onder de Preikestolen door te varen. Heel leuk om te zien! Onderweg hebben we ook zeehondjes en basejumpers gespot. Een mooi tripje dus! Daarna volgde de bekende haarspeldbochten van Lysebotn, maar liefst 27 stuks. Gelukkig zat Erik achter het stuur dus die kon dat wel handelen :-) Toch zijn we halverwege gestopt, want daar vonden we een mooi overnachtingsplekje bij een watervalletje. Konden we gelijk even douchen, maar wat was dat water koud, brr… In elk geval verfrissend. Op het plekje stonden ook 2 Duitse jongens en 2 Belgische meisjes. We hadden allemaal hetzelfde plan: de Kjerag hike. Het was dus vroeg stil op de ‘camping’.
Om 6 uur ging de wekker en het was mistig. Zeg maar gerust, potdicht. We hoopten dat de mist zou optrekken en dat we überhaupt de route konden vinden. We waren heel blij dat we maar 5 minuten rijden van het startpunt vandaan waren. Steile haarspeldbochten in dichte mist zijn geen pretje.. Volgens de parkeerwacht zou het rond 10en gaan opklaren en dan zouden we ongeveer op de top moeten zijn. Hopelijk heeft hij gelijk. De Kjerag hike is een pittige tocht van 5 á 6 uur, of 7 á 8 uur, het is maar net op welke website je kijkt. Je gaat in elk geval flink omhoog en het einde is de Kjeragbolten die vastgeklemd zit tussen 2 bergen. De Kjeragbolten bevindt zich 1110 meter boven de afgrond. Kjerag is de hoogste berg in de Lysefjord. De start hadden we zo gevonden, maar onderweg hadden we regelmatig moeite om de volgende rode T te zien. Deze T wordt overal in Noorwegen bij trails gebruikt. Zo weet je altijd waar je naar moet zoeken. Het had ook wel iets mysterieus, zo in de mist op de berg. De Belgische meiden kwamen we al snel tegen en samen zijn we de pittige klim verder aangegaan. Na 1 uur lopen waren we al zo hoog dat we sneeuw zagen. Erik was zeer blij, hij is namelijk gek op sneeuw. Het zonnetje begon ook langzaam door te breken, zodat we steeds meer van het prachtige uitzicht over de bergen konden zien. Weer wat eerder dan verwacht, om half 10 waren we op de top van Kjerag. We moesten rechtsaf om bij de Kjeragsteen te komen. Het was een smalle kloof met een waterval waar precies de zon op scheen.
Vervolgens moesten we over de sneeuw nog een stukje lopen en daar was die dan, de Kjeragsteen. Wat een prachtig uitzicht! En heerlijk rustig daar, we waren met zo’n 8 personen op de top. Ook de 2 Duitse jongens kwamen we weer tegen. Ze hadden net op de steen gestaan. Hmm… misschien toch ook maar proberen. Hij is eigenlijk best groot en het zag er niet zo eng uit. Maar dat bleek bedrog, om op de steen te staan moest je een klein sprongetje maken. En dat is best wel behoorlijk eng als je 1110 meter afgrond onder je ziet!! Niet naar beneden kijken dus. Met knikkende knietjes is het ons beide gelukt om erop te staan. Heel gaaf, maar ook heel eng. Het is dus geen uitgebreide fotoshoot geworden ;) Stiekem waren we ook wel blij dat het mistig was, want daardoor kon je de afgrond minder goed zien. Tijdens het eten van onze bammetjes raakten we aan de praat met Marika en Jonas, een Duits stelletje. Na enige tijd kwamen we erachter dat ze gisteren ook Preikestolen hadden gedaan en de eigenaren zijn van het Oranje busje dat naast ons geparkeerd stond.
Al kletsend zijn we aan de terugweg begonnen, we zaten inmiddels al een uur boven dus het werd tijd voor weer wat actie! Het was nog steeds mistig/bewolkt, maar af en toe trok het open. Konden we toch nog genieten van mooie uitzichten onderweg. En nu liepen we grotendeels naar beneden dus dat ging een stuk sneller dan op de heenweg. Op de parkeerplaats rondleidingen in onze busjes gegeven en besloten samen te ‘douchen’ in een nabij gelegen meer. Je kent elkaar net en je besluit samen te gaan douchen, het moet niet gekker worden ;)
Het klikte goed dus daarna zijn we nog naar een waterval gereden. We hadden nu wel de lange weg teruggenomen dus de verwachtingen waren na 4 uur rijden hoog. Het is namelijk de grootste waterval van Noorwegen, maar dat viel helaas wat tegen. Gezien de extreem warme en droge zomer was de waterval een stuk kleiner. Geen natte voeten dus! Wel een mooie waterval en een goede eetplek. Marika en Jonas vertelde dat ze de volgende dag de befaamde Trolltunga hike wilden doen en daar ’s avonds overnachten in een tentje. Dat klonk als een goed plan, alleen hadden we al 2 flinke wandeldagen achter de rug. We besloten om de ochtend goed uit te rusten, zodat we aan het eind van de middag konden vertrekken. Dat is beter dan weer om 6 uur de wekker zetten, hadden de beentjes wat langer rust.
Na een relaxte ochtend, kon het inpakken beginnen. Resultaat; 2 volle en redelijk zware rugtassen, maar alles paste erin. Dat wordt een pittige tocht.. Maar het werd nog leuker. Bij de laagste parkeerplaats aangekomen, zagen we dat we met campers/busjes niet naar de hoger gelegen parkeerplaats mochten. Voordeel, parkeren was €20,- goedkoper. Nadeel 6 km extra via een asfaltweg omhoog lopen en dus ook weer 6 km terug! Toch vertrokken we vol goede moed, in de warmte omhoog. Het zonnetje scheen flink en zo’n rugzak weegt ook het aardige. We waren blij dat we na ruim een uur de parkeerplaats zagen. Laatste sanitaire stop en het water nogmaals bijgevuld. Nu hadden we de keuze: weer 3 km asfaltweg, of een slingerpaadje door het bos omhoog. Uiteraard hebben we het laatste gekozen, veel leuker, maar ook veel zwaarder. Het ging behoorlijk steil omhoog en soms moest je je aan touwen omhoog trekken omdat de rotsen zo glad waren. Pff, zwaar dus, om de paar meter moesten we even op adem komen. Behalve Erik, die liep bijna fluitend naar boven of het niks was. Hij vond het zo gaaf dat ie er bakken met energie van kreeg. Ik was blij dat Marika en Jonas er ook bij waren en het zwaar hadden, was ik niet de enige J Na 9 km hadden we het meeste klimwerk gehad, nog maar 11 km te gaan. Bijna op de helft!
Het uitzicht onderweg was super mooi dus dat maakte veel goed. Overal zag je waterstroompjes (waar je zo van kan drinken) en sneeuw op de toppen van de bergen liggen. Na 22.00 uur verdween de zon achter de wolken en werd het heel fris. Tijd voor de handschoenen en mutsen! Na nog een uur wandelen waren we dan eindelijk bij Trolltunga. De uitstekende rots die eruitziet als een trollentong. De rots steekt 1100 meter boven zeeniveau en 700 meter boven het meer van Ringedalsvatnet uit. Het uitzicht was super gaaf! Overal bergen met sneeuw, een groot blauw meer eronder en een zonnetje dat nog door de wolken probeerde te komen. Én er was nu geen wachtrij dus we konden zo wat kiekjes nemen. Daarna was het tijd om een plekje voor onze tentjes te zoeken. Een stukje terug vonden we 2 beschutte plekjes. De tent stond gelukkig snel, eindelijk etenstijd!! We waren heel blij met ons brandertje, konden we warm eten om 00.00 uur in de nacht. Daarna tijd om te slapen. We waren lekker bezweet, maar het gletsjerwater was veel te koud om er in te springen. Dus heerlijk ‘fris’ zijn we ons tentje ingekropen. Helemaal donker werd het niet meer en er liepen af en toe mensen, maar ook diertjes (muizen?) om de tent. Niet de beste nacht gehad, maar het was wel heel tof!
Om 08.00 uur was het tijd voor ontbijt bij Trolltunga en kon de show beginnen. De eerste drukte kwam op gang en we hadden perfect uitzicht. Het was hilarisch om iedereen de meest rare posities te zien aannemen. De foto moet natuurlijk wel origineel zijn! De origineelste was toch wel de man die een plastic paardenhoofd op deed en zijn broek naar beneden trok… Okee, het werd nu echt tijd om terug te gaan.. Tasje weer op en gaan! Nog maar 20 km lopen.. Ondanks dat de tassen lichter waren zonder al dat eten, voelde ze een stuk zwaarder. Gelukkig was het mooi weer en was het grotendeels vlak of naar beneden lopen. Onderweg nog flink wat kiekjes genomen en nu wel de asfaltweg naar beneden i.p.v. het steile weggetje door het bos. Nog 6 km en dan waren we weer bij onze geliefde huisjes op wielen. We kregen het allemaal steeds zwaarder en liepen niet heel hard meer. Vooral Marika en Jonas hadden weinig puf meer en bleven wat achter. Ineens kwamen ze in een auto voorbij. Ze hadden een lift gekregen van een Canadese vrouw, of we ook meewilden. “Jaaaaaaaaaa, heel graag!!!” zei ik. Maar bikkel Erik heeft de lift afgeslagen en ook de laatste kilometer nog naar beneden gelopen. Tja, verschil moet er zijn tussen de diehard en minder harde diehards ;-)
Nadat we weer een beetje waren bijgekomen, kregen we trek als een paard. We wilden eten, veel eten en vooral een goed stuk vlees: barbecuetijd dus!!! Ondanks dat vlees, eigenlijk alles, niet te betalen is hebben we onszelf toch getrakteerd op een lekker stuk vlees en worstjes. Jonas had heerlijke kip bij zich. Zijn ouders runnen namelijk een van de grootste biologische kippenboerderijen van Duitsland, dat was dus zeker een lekker kippetje. Naast eten keken we ook uit naar een douche. Alleen stonden we bij zeewater en daar wordt je niet heel veel schoner van. Jonas en Marika hadden wel een goede oplossing; een gieter. Erik kreeg zelfs hulp van een aardige Noor die het wel lachen vond om die Nederlander te helpen met douchen. Het werkte perfect!
De dagen daarna was het tijd voor iets meer rust en hebben we een bezoekje gebracht aan de stad Bergen en in het bekende treintje van Flåm gezeten. Hoe dat beviel lees je in de volgende blog :-)
En? Wat vond je er van? Wil je meer weten, of heb je misschien een foutje gezien?
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!