Aantal dagen: 23
Aantal kilometers: 3.587
Hoogtepunten: krijtrotsen Étretat, invasiestranden, camping Manzac Ferme, Morvan nationaal park, Kaysersberg
Na 5 maanden klussen aan ons bussie was het dan eindelijk zover; de echte proefronde door Frankrijk kon op 28 april beginnen. We hadden al 2 dagen in het regenachtige Nederland doorstaan, dus we hadden er voldoende vertrouwen in om verder op pad te gaan en alles echt te gaan testen. Werkt het zonnepaneel? Is 20l schoonwater voldoende? Blijft de tafel wel staan en vallen de kastjes niet uit elkaar als we op hobbelige weggetjes rijden? Om dat laatste meteen te testen zijn we via België naar Cadzand gereden. Bij aankomst in Cadzand stond de tafel nog op zijn plek en de kastjes hingen nog aan de kant, deze test was geslaagd!
Erik is vroeger vaak in Zeeland op vakantie geweest dus het was leuk om herinneringen op te halen ondanks het slechte weer. Na 2 nachten zijn we in de stromende regen (60 mm in 1 dag!) verder gereden. Gezien het slechte weer meteen door naar de Franse kust, een camperplaats nabij Boulogne-sur-mer was de 1e stop. We konden inmiddels wel vaststellen dat de ramen goed gemonteerd zijn, geen lekkages. Helaas waren we er ook achter gekomen dat het verstandig is om altijd even uit te stappen bij het inparkeren. Het stoeprandje bleek een lantaarnpaal te zijn en dat hebben de fiets en de fietsendrager geweten.. Het weer werd de dagen erna gelukkig wat beter al hadden we nog regelmatig een flinke stortbui te verduren. De krijtrotsen van Étretat wilde Erik graag zien en ik realiseerde mij pas toen ik boven op de berg stond dat ik er al eens eerder was geweest, zo’n 17 jaar geleden. Nog steeds prachtig, vooral met zonsondergang als er bijna niemand is.
Op 4 en 5 mei hebben we een ronde langs de invasiestranden van WWII gemaakt en 2 zeer indrukwekkende musea bezocht; Le Grand Bunker en het Airborne museum. Van de Amerikaanse begraafplaats (14.000 graven) bij Omaha beach en Point du Hoc werden we ook wel even stil. Bij Point du Hoc hebben ze het gebied in tact gelaten dus je ziet overal de enorme kraters van de bominslagen en half opgeblazen bunkers.
Daarna was het tijd voor iets luchtigers. Voor dag en dauw gingen we op pad om het (schier)eiland van Frankrijk te bezoeken; Mont Saint Michiel. Het was eb dus we konden om het eiland heen lopen, al was het wel oppassen, er was drijfzand. Uiteraard was er een moment waarop ik (Susan) even niet oplette en mijn voeten kwijt was, maar gelukkig kon Erik mij er nog uittrekken voordat ik nog verder wegzakte..
Na een paar dagen op camperplaatsen gestaan te hebben, merkte we dat onze schoonwater voorraad toch wel snel op ging. Je denkt dat je wel even vooruit kunt met 20l, maar het gaat sneller op dan je denkt. Daarom koken we als we vrij staan geen dingen zoals pasta en rijst waarbij veel water nodig is en doen we aan droogafwassen (maak daar zelf maar een voorstelling van) en sparen het op tot een camping. Ook hebben we 3 grote flessen water die we vullen, zodat we 6l extra hebben. Dat je de 10l vuil waterjerrycan goed in de gaten moet houden, hebben we ook ondervonden. 1x waren we te laten en kregen we ineens natte voeten (en nee het regende die dag niet). Gelukkig stonden we vrij schuin dus het liep mooi naar de deur en niet richting de elektra in het kastje ernaast! Met de camperplaatsen zelf hebben we ook wel wat te stellen gehad; de slagboom ging niet meer open en bij het noodnummer spreken ze alleen Frans, vanwege slechte Wi-Fi kan er niet betaald worden, sommige plaatsen zijn opgeheven of alle wegen ernaar toe zijn afgesloten. Uiteindelijk vind je altijd wel een plekje, maar het is soms even zoeken.
Al was de beste overnachtingsplek toch op de camping Manzac Ferme. Deze wordt gerund door Georges en Margareth, 2 Engelsen op leeftijd, die je zeer hartelijk verwelkomen op hun minicamping. Afgelopen 2 jaar zijn we daar met de tent geweest en afgelopen jaar is daar het plan ontstaan om met een camper te gaan rondreizen. We hadden ze beloofd om langs te komen als het plan door zou gaan. Officieel was de camping nog een paar dagen gesloten, maar we waren van harte welkom. De open haard en de home made carrotcake stond al voor ons klaar. Ja je leest het goed, open haard, het was namelijk 12 graden en het regende hard, maar de privé camping en het weerzien maakte veel goed!
Tijdens deze roadtrip moesten ook de beentjes weer getraind worden voor de geplande wandelingen in Scandinavië! In de afgelopen maanden hebben we vooral veel gewerkt aan het busje en zijn we nauwelijks toegekomen aan sporten, dus dat was weer even wennen bij het oplopen van de eerste heuvels. We hebben prachtige wandelingen gemaakt in Huelgoat (nabij Quimper) tussen enorme zwerfkeien, in de baai van Morbihan waar alle rijke Fransen hun vakantiehuis hebben, in het vulkanische gebied van Puy de Dome en in het Nationale park van Morvan naar een waterval (echt een aanrader!). De mountainbikes hebben we wat minder gebruikt doordat we een aantal keer pech hadden, zowel met de fiets als met het weer, maar dat hebben we in Luxemburg, vlak voordat de proeftrip erop zat nog goed gemaakt.
Na ruim 3 weken en zo’n 3500 km verder konden we wel concluderen dat het bouwen van onze camper geslaagd is, ondanks dat we nog nooit in een camper hadden gereisd. Alles werkt naar behoren, het zonnepaneel laadt super snel op (zelfs bij bewolkt weer), de indeling is fijn, motorisch is de bus in orde (op een klein onderdeel na) dus er viel weinig aan te passen tijdens de korte stop in Nederland. Een ding viel Erik wat tegen, hij slaapt toch meer op zijn rug dan verwacht dus het bed is wel wat aan de korte kant, maar dat went vanzelf ;)
We zijn er klaar voor, op naar het avontuur in het noorden!!
En? Wat vond je er van? Wil je meer weten, of heb je misschien een foutje gezien?
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!
We vinden het altijd leuk om reacties en tips te ontvangen!