Aantal dagen: 11
Aantal km: 857
Tips: Natuurpark Sierras de Cazorla, Alhambra Granada, de Arabische baden van El Ventorro en Nationaal Park El Torcal de Antequera
Vanuit de kust was het een flink aantal uur rijden naar het natuurpark waar we naar toe wilden; Sierras de Cazorla, Segura y Las Villas. Daarnaast was het ook een stuk kouder. Vooral in de nacht, daar was het maar net boven het vriespunt. En dat is fris zonder verwarming ;-)
De route naar het park was prachtig, steeds minder bebouwing en meer natuur. We kwamen langs een helderblauw stuwmeer en zagen steeds meer olijfbomen. In en rondom het park staan er zo’n 66 miljoen! Een mooi groen uitzicht zo in de winter. In het dorpje Cazorla vonden we een prima camperplek en bij de lokale VVV kregen we voldoende info om ons een paar dagen te vermaken. Gezien het al eind van de middag was en de zon volop scheen, besloten morgen op pad te gaan en nog even te genieten van de zon. Al snel waren we niet meer de enige op de camperplaats, twee Fransen, één Engelsman en één Nederlander kwamen er snel bij. Dit keer waren het allemaal mensen van ruim onder de pensionado leeftijd!! We hadden elkaar snel gevonden en samen genoten we van de zonsondergang. Daarna koelde het snel af, maar dat was geen probleem. De Nederlander, Robert, had een enorme camper bij, zeg maar gerust een vrachtwagen. Een oude DAF omgebouwd tot camper, inclusief draaitafels want hij houdt wel van een feestje. Dat klonk wel erg goed!! Het was een zeer gezellige avond, waarbij vele Engelse, Nederlandse en Franse klassiekers voorbijkwamen. Wij hielden ons wel een beetje in met de hoeveelheid drank (in tegenstelling tot de rest), want de volgende dag stond er een lange hike op de planning.
Het was toch wat lastig om op te staan, het was heel koud en we hadden misschien toch een ietsie pietsie beetje een katertje.. Maar na een zeer verfrissende splash water in ons gezicht waren we er klaar voor. De wandelroute langs de Rio Boroso is heel erg bekend in dit gebied, maar het leukste deel is een stuk verder door naar de meren Aguas Negras en Valdeazores. Het begon met een grindpad langs de rivier afgewisseld met smalle houten paadjes langs de bergen. Bij de waterkrachtcentrale was het tweede deel aangebroken en begon het echt leuk te worden. De route staat vanaf daar alleen niet meer aangegeven dus het was af en toe even zoeken. Via een mooi pad liepen we omhoog. Onderweg kwamen we heel veel watervallen tegen, de een nog groter dan de ander. We dachten dat we al heel snel bij de grootste waren, maar er bleek later een nog grotere te zijn. Op de terugweg hebben we deze waterval zelfs gemist en we snappen nog steeds niet hoe dat kan gezien de omvang. Na alle watervallen klommen we omhoog naar de tunnels. Door deze tunnels stroomt water en er is een klein paadje naast, zodat je er doorheen kunt. Leuk om met de zaklamp door de tunnel te lopen! Het eindpunt kwam in zicht; een van de stuwdammen. Daarna zijn we nog naar het tweede meer gelopen, maar eigenlijk viel het eindpunt een beetje tegen. De route was zo mooi! En het zou nog mooier worden.. Op de terugweg stonden we even stil om een foto te maken en ineens zagen we een vosje lopen. Hij schrok even, maar was ook heel nieuwsgierig en liep niet direct weg. We verscholen ons achter een bosje en hij kwam steeds verder tevoorschijn. Na een paar minuten stond hij zelfs even stil als een waar fotomodel! Echt zo ontzettend gaaf om dit te zien :-) Na zo’n twintig minuten was ie wel uitgekeken en liep hij weg. Wauw, we waren er stil van! Daarna zagen we ook nog gemzen en we hadden al veel steenarenden gezien de hele dag. Wat een gave hike! Na 7,5 uur en 22 km waren we doodop, maar het was het waard :-)
De dag erop hadden we toch wel wat spierpijn, het was al even geleden dat we zo’n hike gedaan hadden. Een rustig dagje; het dorpje bekeken met het oude kasteel en met onze medecamperaars een leuke avond gehad. Robert vertelde ons over een hike die hij had gedaan en die klonk toch ook wel heel gaaf. Dus in plaats van de volgende dag te vertrekken zijn we weer op pad gegaan. Voordat we vertrokken hebben we samen met hem en de Fransen nog een toertje gedaan in de tunnel onder de kerk die nooit is afgemaakt. De uitleg was meer in het Spaans dan Engels, maar ach een tunnel spreekt voor zich ;-) De tweede hike ging flink omhoog naar de top van de Gilillio berg (1830m). Langs oude kerkjes en een klooster klommen we omhoog richting de kou. Er lag zelfs nog wat sneeuw! Daarna zijn we over de bergkam naar een mooi wit kerkje gelopen; Ermita de la Virgen de la Cabeza. Schijnbaar heeft Maria zich hier ooit vertoond dus er moest een kerk gebouwd worden. Het is zeker een mooie plek voor een kerk, want het heeft een prachtig uitzicht over het dorpje en de bergen. Onderweg kwamen we weer gemzen en reeën tegen. Ook dit was een super mooie hike, de omgeving is hier zo mooi! We zouden hier nog wel weken kunnen blijven als het ’s nachts wat warmer zou zijn ;-)
Na al dat wandelen hadden we wel een hot spring verdiend vonden we (poging twee). In Zújar zouden we voor €2,- een aantal uurtjes kunnen stomen, maar helaas. Ze nemen de openingstijden hier niet zo nauw. Het zou vanaf 1 februari open zijn, maar eind februari waren ze nog steeds dicht.. Het was wel een mooi plekje dus we besloten te blijven. We konden het niet laten om toch weer even omhoog te lopen (ondanks de vermoeide benen) en vonden grotwoningen in de berg. Blijft toch bijzonder om te zien. ’s Nachts hadden we de koudste nacht ooit en we waren vergeten ons gaskacheltje klaar te zetten. Het was echt ontzettend koud toen we wakker werden en het bleef ook lang koud, want de zon zat achter de grote berg. Toen we er eindelijk uit waren gekomen, zagen we de vorst op de ramen zitten. Brr… binnen was het niet veel warmer. We hebben ons snel aangekleed en zijn naar een camping dichtbij gereden waar we heerlijk in het zonnetje hebben gegeten. Wat een verschil in temperatuur!
Deze camping was dichtbij Granada waar een van de hot spots van Spanje te vinden is; het Alhambra. Een prachtig middeleeuws paleis en fort in Moorse stijl. We reserveerden kaartjes voor de maandag, zodat we de weekenddrukte konden vermijden. In het weekend hebben we heerlijk van de camping genoten en een mooie wandeling over de bergtoppen richting Granada gemaakt. Via de site www.treksierranevada.com vonden we deze mooie route met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen van Nationaal Park Sierra Nevada. Het was wel vrij druk op de route dus we hebben met de GPS zelf een terugweg bedacht. Deze liep langs het kleine riviertje en de bossen naar de camping. Uiteindelijk hadden we 25 km gelopen, het was toch een aardig lange route geworden!
Op maandag zaten we om 9.00 uur in de bus naar Granada. We waren heel blij dat we hadden gewacht tot maandag, want het was nog steeds erg druk! Het was een beetje onduidelijk waar we precies moesten zijn en of we wel of niet in de rij moesten staan, maar uiteindelijk kwamen we binnen. Het is een prachtig paleis met heel veel kleine details, gekleurde tegels en prachtige schilderwerken. Overal waar je keek was er versiering. We wisten soms niet waar we moesten kijken! Ook de tuin en de andere paleizen waren prachtig, het was echt een dorp op zich. Deze stijl hadden we nog niet gezien deze reis en was zo anders dan andere paleizen die we hebben gezien. We hebben er ruim vier uur rondgelopen. Daarna zijn we nog het centrum van Granada ingelopen. De kathedraal hebben we alleen van buiten bewonderd (we waren toch wel een beetje klaar met alle gebouwen) en de rest vonden we niet heel spannend. Het wijkje Albaicín heeft een mooi uitkijkpunt op het Alhambra, dat was wel de moeite waard.
Poging drie voor het vinden van een hot spring! In Alhama de Granada kwamen we niet uit bij de gratis hot springs, maar bij de Arabische baden van El Ventorro. Nadat we een kijkje mochten nemen, was ik (Susan) verkocht. Wat zag dit er mooi uit en wat een heerlijk relaxte sfeer, dit wil ik! Na de lunchpauze van drie uur ging het complex weer open en konden we twee uur genieten van de thermale baden; koud, middelwarm, warm en een Turks stoombad. Allemaal met zout water van de hot springs vol mineralen en andere goede stofjes (Onze droge huid van de zon was voor wekenlang verdwenen). Het was heerlijk!! Helemaal fris en zen zijn we doorgereden naar de volgende bijzondere plek in Spanje; Nationaal Park El Torcal de Antequera.
Dit park bestaat uit rotsen uit de karstperiode die door erosie prachtige vormen heeft gekregen. Het deed ons een beetje denken aan het park in Tsjechië (Česky Ráj). Er zijn drie wandelingen uitgezet; 45, 60 en 120 minuten. We kozen voor de langste. Een mooie route door het park waarbij je op en door de rotsen gaat. Het is wel verstandig om je zonnebril goed vast te houden anders ligt die zo een paar meter beneden.. Erik had geluk, z’n zonnebril was blijven hangen in een struik. Al was het toch best lastig om erbij te komen en toen hij dacht de bril veilig naast hem neer te leggen, legde hij hem precies in een gleuf van de rots. Gelukkig was die niet heel diep ;-)
Tegen de avond hebben we de kortste route nog gelopen voor nog meer mooie kiekjes. We zagen onderweg nog een gems en een vosje! We waren alleen op de camperplaats en het was hier heel donker, de ideale plek om sterrenfoto’s te maken. Goed ingepakt ging Erik op pad (het was net boven het vriespunt) en dit is het resultaat:
Dit gedeelte van Spanje vonden we tot nu toe het mooiste met z’n ruige natuur, vele olijfbomen en natuurlijk alle dieren! Het is echt een aanraden om hier naartoe te gaan! En wie weet kom je dan oog in oog te staan met een prachtige vos ;-)
En? Wat vond je er van? Wil je meer weten, of heb je misschien een foutje gezien?
We vinden het altijd leuk om reacties en/of tips te ontvangen!
We vinden het altijd leuk om reacties en/of tips te ontvangen!